2009-10-16
Otyłość staje się jednym z głównych zagrożeń zdrowotnych we współczesnym świecie. W Polsce blisko 60% osób powyżej 50. roku życia cierpi na nadwagę, a i tak zaliczani jesteśmy do szczuplejszych narodów europejskich. Każdego dnia nasze serce uderza 100 000 razy

Niestety, te wskaźniki rosną. Co więcej, sytuacja pogarsza się wśród osób młodych i dzieci.

O otyłości

Przyczyny otyłości u osób chorych na cukrzycę są wynikiem dziedzicznej predyspozycji do otyłości, jednakże głównym powodem rozwoju otyłości jest nadmierne spożycie kalorii. Otyłość zwiększa ryzyko zachorowania na cukrzycę typu 2 - około 90% diabetyków cierpi na otyłość brzuszną, która utrudnia walkę z cukrzycą. Otyłości mogą towarzyszyć inne zaburzenia gospodarki węglowodanowej, jak nieprawidłowa tolerancja glukozy i nieprawidłowa glikemia na czczo. Jednym z elementów modyfikujących styl życia chorych na cukrzycę i otyłość jest leczenie dietetyczne. Dieta cukrzycowa powinna być urozmaicona i zawierać wszystkie niezbędne składniki pokarmowe. Zaleca się spożywanie produktów zawierających rozpuszczalne włókna roślinne – chleb razowy, świeże owoce i warzywa, nietłuste ryby. Pożądane jest spożywanie produktów bogatych w błonnik pokarmowy. Poza dietą nacisk powinno się położyć na regularną aktywność fizyczną. Regularna porcja wysiłku zmniejsza tkankę tłuszczową w organizmie i poziom cukru we krwi oraz zapotrzebowanie organizmu na insulinę.

Aby zwrócić uwagę na konsekwencje otyłości, 24 października obchodzony jest Europejski Dzień Otyłości. Podstawowym warunkiem skutecznej walki z cukrzycą jest umiejętność samodzielnego oznaczania glikemii oraz trafnego interpretowania wyników. Pod pojęciem samokontroli kryje się szereg zachowań umożliwiających monitorowanie stanu zdrowia przez diabetyka i odpowiednie reagowanie na zaobserwowane zmiany. Choć powinna to być czynność naturalna i odruchowa, ponad 50% diabetyków nie przeprowadza jej, narażając się w ten sposób na zwiększone ryzyko powstania nie wykrytych w porę powikłań cukrzycy czy też w skrajnych przypadkach stanów zagrożenia życia. Pełna samokontrola obejmuje: pomiary stężenia glukozy we krwi przy użyciu glukometru, kontrolę stężenia glukozy i acetonu w moczu; kontrolę ciśnienia tętniczego krwi, pomiar masy ciała, oznaczanie mikroalbuminurii w moczu, kontrolę stóp i prowadzenie „Dzienniczka samokontroli”. Systematyczna samokontrola glikemii ogranicza ryzyko wystąpienia stanów zagrożenia życia – incydentów hipoglikemii (niedocukrzenia). Hipoglikemia jest często konsekwencją braku lub nieprawidłowej samokontroli cukrzycy.

Pomiary glukometrami

Samodzielną kontrolę postępów w leczeniu cukrzycy umożliwiają glukometry. Rozróżnia się glukometry fotometryczne (kolorymetryczne) i biosensoryczne (elektrochemiczne). Glukometry biosensoryczne zostały znacznie udoskonalone w porównaniu do glukometrów fotometrycznych - ich działanie polega na tym, że mierzą przepływ prądu elektrycznego wywołanego przez reakcję między glukozą a odczynnikiem na pasku testowym. Nowoczesny glukometr jest urządzeniem niewielkich rozmiarów o intuicyjnej obsłudze. Polskie Towarzystwo Diabetologiczne (PTD) rekomenduje takie glukometry, które przedstawiają jako wynik badania stężenie glukozy w osoczu krwi (np. wszystkie z oferty firmy Genexo). Nie trzeba wówczas samodzielnie przeliczać wyniku.

Zaawansowanie technologiczne glukometrów Genexo obrazuje iXell - precyzyjny przyrząd do kontroli stężenia glukozy we krwi do zastosowania w domu, gabinecie lekarskim, szpitalu. Opierając się na wynikach „Performance Evaluation and Clinical Study Report for iXell Blood Glucose Monitoring System” można stwierdzić, że zastosowana technologia w systemie iXell umożliwia precyzyjną kontrolę glikemii.

Glukometr iXell potrzebuje niewielkiej kropli krwi do wykonania pomiaru - 0,7 µl, a czas pomiaru to zaledwie 7 sekund. Wyróżnia się ponadto możliwością badania krwi pobranej z innego miejsca w organizmie niż opuszki palca – alternatywne miejsca nakłucia tzw. AST (Alternative Site Testing). Zatem pomiaru stężenia glukozy można dokonać we krwi pobranej nie tylko z opuszki palca, ale i z przedramienia, ramienia, uda, łydki.

Glukometr iXell wyposażono również w przydatne funkcje:

• automatyczne wysuwanie paska

Funkcja ta pomaga automatycznie wyrzucić zużyty pasek bez konieczności dotykania paska pokrytego krwią. Pozwala uniknąć zagrożenia zakażenia materiałem biologicznym. Pracownicy ochrony zdrowia są narażeni w pracy na patogeny przenoszone z krwią, w tym HBV, HCV i HIV oraz inne choroby stanowiące potencjalne zagrożenie życia. Narażenie na bezpośredni kontakt z krwią pacjenta może doprowadzić do przeniesienia patogenów na osobę wykonującą badanie (np. pielęgniarka, lekarz, pacjent);

• łatwe kodowanie (wewnętrzne kody)

Funkcja znacznie upraszcza proces badania stężenia glukozy i zapewnia wyniki dużej precyzji i dokładności. Jedyną wykonywaną czynnością jest wybranie na glukometrze za pomocą specjalnego przycisku takiego samego kodu, na jaki skalibrowane są paski testowe (co jest oznaczone na opakowaniu pasków). Glukometr zatem nie wymaga stosowania specjalnego paska kodowego;

• automatyczny alarm

Funkcja informująca o konieczności wykonania pomiaru stężenia glukozy w płynie kontrolnym o określonym czasie. Pomaga tym samym w kontroli poprawności działania glukometru i pasków testowych jako systemu i jest szczególnie użyteczna dla profesjonalistów wykonujących badania.

Samokontrola cukrzycy znacznie poprawia wyniki leczenia. Warto ją wykonywać, tym bardziej, że nie jest to trudne. Jeśli z kolei dokonujemy już samokontroli od pewnego czasu, może nadszedł dobry moment na wymianę dotychczas używanego glukometru na sprzęt wykorzystujący sprawdzoną i precyzyjną metodę pomiaru, łatwy i bezpieczny w użytkowaniu, jak iXell.

Świadomość przede wszystkim

Bądźmy wszakże świadomi, że glukometry i paski służą do samodzielnej kontroli postępów w leczeniu cukrzycy, zaś do rozpoznania tej choroby niezbędne jest badanie glukozy we krwi metodą laboratoryjną.

Nadesłał: Kostrzewa PR A.M.