Głodówka - szkodzi czy leczy?
|
Zaleca ją medycyna chińska i hinduska ajurweda. Również lekarze europejskiej medycyny naturalnej są zdania, że głodówka oczyszcza, podnosi witalność i wzmaga zdolności umysłowe. Czy jednak post jest dobry dla wszystkich?
Choć głodówka kojarzy się z całkowitym powstrzymaniem się od jedzenia, dziś rzadko poleca się tzw. post zerokaloryczny. Bo gdy w ogóle pozbawisz się kalorii, twój zegar biologiczny odpowiedzialny za odżywianie przejmuje kontrolę nad organizmem i utrudnia normalne funkcjonowanie i sen – aż do chwili zaspokojenia głodu. Dlatego w czasie leczniczych głodówek spożywa się zwykle około 200kcal dziennie, co zapobiega złemu samopoczuciu i polepsza funkcjonowanie narządów wewnętrznych. 5 – 7 dni bez jedzenia, za to z piciem soków i ziołowych herbat, pozwala znieść głodówkę bez uszczerbku dla zdrowia i nerwów. A cel jest szczytny. W tym czasie pozbywasz się gromadzonych latami osłabiających organizm toksyn. No i chudniesz: kobiety tracą średnio 0,6 kg dziennie, mężczyźni – 0,8 kg. Zwolennikami krótkich głodówek są naukowcy prowadzący badania nad wpływem chemioterapii na komórki rakowe. Ograniczenie liczby przyjmowanych kalorii usprawnia, ich zdaniem, proces naprawy uszkodzeń DNA, m.in. usuwanie wolnych rodników odpowiedzialnych za mutacje nowotworowe.
Ale głodówki, szczególnie zerokaloryczne, mają tez swoich zagorzałych przeciwników. Każda drastyczna dieta może bowiem zwolnić na stałe przemianę materii. A im jest ona wolniejsza, tym przy kolejnym odchudzaniu trudniej stracić na wadze. Długa głodówka może być wręcz szkodliwa dla zdrowia. W jej trakcie traci sie bowiem część tkanki mięśni, istnieje ryzyko zaburzenia pracy tarczycy, wątroby, układu krążenia oraz nagłych spadków ciśnienia krwi.
Dlatego na głodówkę powinni decydować się tylko ludzie zdrowi. W żadnym wypadku nie mogą stosować jej chorzy z cukrzycą, wrzodami żołądka i dwunastnicy, nadczynnością tarczycy, chorymi nerkami, dzieci, osoby w podeszłym wieku. Postu nie wolno też prowadzić w okresie nasilenia obowiązków, wzmożonego wysiłku i stresu. Decyzję o podjęciu najlepiej skonsultować z lekarzem.
Ponieważ odstawienie jedzenia z dnia na dzień to szok dla organizmu, post wymaga trzymania się określonych zasad. Na leczniczych wczasach w ośrodkach, które polecają głodówkę swoim kuracjuszom, poprzedza ją lekka tygodniowa dieta bez mięsa, białego pieczywa, słodyczy, alkoholu i kawy. Przed sama głodówka spożywa się już tylko warzywa i owoce, soki i niegazowaną wodę mineralną. Obecnie często stosowaną kuracją jest metoda przedwojennego lekarza niemieckiego, dr Otto Buchingera, który sam wyleczył się głodówką z reumatyzmu. Przepisywał on swoim pacjentom płynne posty owocowo-warzywne i doradzał aż siedem takich płynnych posiłków dziennie.
Także powrót do normalnego żywienia trwa kilka dni. W tym czasie należy jeść kleiki i lekkie zupy. Podczas kuracji niezbędna jest aktywność fizyczna. Codzienne spacery oraz nieuciążliwe ćwiczenia budują mięśnie, przeciwdziałając utracie białek z ich tkanki.
Nadesłał:
Poradnik zdrowia
http://poradnik-zdrowia.pl 
|
