Inspiracje archeologiczne w sztuce współczesnej
|
Od 18 października Muzeum Śląskie zaprasza na niecodzienną wystawę obrazów, rysunków i grafik, których powstanie zainspirowało bogactwo form i materii przedmiotów z dalekiej przeszłości. Ekspozycję można zwiedzać do 31 grudnia 2008 roku.
Autorami prac są artyści, absolwenci oraz pedagodzy, z Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu, którym bliskie są wartości estetyczne związane z archeologią. Jak sami mówią ich dzieła nie ilustrują wiernie pracy archeologów dosłownym, plastycznym opisem jakiś zdarzeń czy przedmiotów z przeszłości, lecz są artystyczną refleksją nad kruchością rzeczy materialnych oraz fascynacją tym, co nieznane, zapomniane, nie odkryte.
Twórcom wystawianych prac przyświecała też pewna ogólna idea, wyznaczająca niejako wspólny mianownik pracy artysty i archeologa. Jest nim pojęcie warstwy wspólne archeologii i malarstwu; z jednej strony skrupulatne, metodyczne odsłanianie warstewek ziemi, co jest cechą warsztatu badawczego prahistoryka, z drugiej przykrywanie płótna materią malarską, nakładanie farb, tak istotne dla artysty-malarza. Obu łączy jednak odkrywanie, poszukiwanie określonej rzeczywistości.
W katalogu wystawy archeolog Michał Brzostowicz pisze: „Czy fakt, że archeologia dostarcza inspiracji sztuce współczesnej może kogoś zadziwić? Myślę, że nie. Wszak twórcy często przyznają się do poszukiwania tematów w otaczającej nas rzeczywistości, a przecież my jesteśmy jej częścią, zarówno poprzez swoją powszedniość, jak i niezwykłość. Powszedniością jest bowiem nasza praca, aktywność w życiu naukowym i kulturalnym, obecność wśród ludzi i zmaganie się z codziennymi problemami: z kolei niezwykłością - obcowanie z materialnymi śladami przeszłości, odkrywanie jej tajemnic, wydobywanie z ziemi pomników jej chwały, wśród których nie brakuje także wspaniałych dzieł sztuki (ruin monumentalnych budowli, fragmentów malowideł, różnych posągów, figurek, pięknych ozdób, czy bogato ornamentowanych wyrobów dawnego rzemiosła). Ale nawet niezwykłości nie zachowujemy tylko dla siebie, owszem, pokazujemy ją na wystawach, imprezach edukacyjnych, na terenie skansenów stanowisk badawczych, w prelekcjach i publikacjach, słowem dzielimy się nią i pozwalamy ją dotykać. W ten oto sposób archeologia badając przeszłość wzbogaca naszą teraźniejszość. Dlaczego zatem nie miałaby inspirować współczesnych twórców?".
W słowie od artysty Tomasza Siwińskiego czytamy z kolei „Heraklit miał jednak powiedzieć, że droga w górę i w dół jest jedna i ta sama". To podobieństwo w różnicy, jakie cechuje wzajemna relacja archeologii i sztuki nie wystarczyłoby jednak, byśmy spotkali się na tej wystawie; to są spostrzeżenia zewnętrze i zbyt ogólne. Relacją wewnętrzną, o którą trzeba wzbogacić te myśli jest obustronna inspiracja. Sztuka inspiruje archeologów do przemyśleń, jak jej twórcy żyli. Archeologia inspiruje artystów do tworzenia dzieł, które powstają w duchu archeologicznej estetyki".
Prezentowani na wystawie artyści to: Małgorzata Andrzejewska, Grzegorz Keczmerski, Waldemar Masztalerz, Marek Przybył, Grzegorz Ratajczyk, Tomasz Siwiński, Jacek Strzelecki, Bogdan Wegner.
Wystawa przygotowana w Muzeum Archeologicznym w Poznaniu
Komisarz wystawy - dr Maciej Przybył (Muzeum Archeologiczne w Poznaniu)
Komisarz wystawy z ramienia Muzeum Śląskiego w Katowicach - dr Renata Abłamowicz
Nadesłał:
Muzeum Śląskie
http://www.muzeumslaskie.pl 
|
