2013-10-30
Kamień naturalny, poza walorami estetycznymi, posiada również wysoką odporność na wpływ nadmiernej ilości wody. Cecha ta sprawia, iż przy prawidłowym przeprowadzeniu prac montażowych, jest on popularnym rozwiązaniem w walce z zawilgoceniem pomieszczeń.

Kamień, który wybrać?

W bieżącej ofercie producentów znajdziemy szeroki asortyment produktów odpornych na wilgoć, stanowiących doskonałe rozwiązanie do pomieszczeń narażonych na zawilgocenie. W pomieszczeniu mokrym, jakim jest łazienka - gdzie występuję podwyższona wilgotność - najlepiej sprawdzą się płytki kamienne wykonane z granitu, marmuru oraz trawertynu.

 

Granit jest najbardziej wytrzymałym kamieniem, wymagającym minimalnego wysiłku przy jego konserwacji. Występuje w bardzo dużej ilości odmian oraz odcieni. Równie popularnym kamieniem w łazience jest marmur. Doceniany przede wszystkim za bardzo dekoracyjny i luksusowy wygląd, jednak w porównaniu do granitu jest materiałem mniej wytrzymałym. Słabo odporny na zanieczyszczenia, a zaniedbany może zmatowieć, nabrać plam lub ulec zarysowaniu. W związku z tym należy pamiętać o jego stałej konserwacji. Trawertyn to ostatni hit mody, podobnie jak marmur, doceniany za swoją atrakcyjną estetykę. Jego charakterystyczną cechą jest porowata struktura oraz widoczne szczeliny i spękania. Niestety posiada mniejszą niż granit wytrzymałość. Można zastosować go w łazience, ale konieczne jest jego zabezpieczenie – w tym celu wypełnia się otwory w kolorze kamienia przezroczystą żywicą. Trawertyn żywicowany wygląda wyjątkowo atrakcyjnie, gdyż wypełnione przezroczystą żywicą otwory są doskonale widoczne.

 

Rozmiar płytek ma znaczenie

Większe płytki lepiej oddadzą piękną strukturę materiału. Z kolei mniejsze będziemy potrafili łatwiej ułożyć. Warto znać kilka optycznych sztuczek, które upiększą łazienkę w zależności od posiadanego metrażu. Na podłodze małego pomieszczenia zaleca się stosowanie płytek o małych rozmiarach, gdyż użycie wielkogabarytowych płyt wymagać będzie dokładnego rozplanowania linii styków na podłodze. W efekcie trzeba będzie poświęcić więcej czasu na rozplanowanie podłogi w łazience, gdyż łączenie dużych płyt będzie tworzyć wyraźne linie podziału. Ich nieumiejętne rozplanowanie może spowodować wrażenie chaosu. Natomiast w pomieszczeniach z większym metrażem użycie mniejszych płytek jest niewskazane, gdyż dużo małych płytek na podłodze o dużej powierzchni wywoła poczucie nadmiaru.

 

Jeżeli kładziemy płytki w małej łazience, unikajmy kolorów ciemnych, gdyż zmniejszają one optycznie pomieszczenie. Decydując się na płytki jasne zwiększymy w ten sposób jej przestrzeń. Dodatkowo, można użyć płytek błyszczących, co spotęguje wrażenie czystości panującej w pomieszczeniu.

 

Zadbajmy również o dobór fug do koloru płytek kamiennych. Fugi powinny być dopasowane do koloru glazury, a ich szerokość (przeważnie od 2 do 8 mm) powinna być uzależniona od rozmiarów płytek. Należy pamiętać, że poza estetyką fugi powinny być przede wszystkich wytrzymałe na działanie dużych ilości wody, która znajduje się w łazience.

 

- W przypadku klejenia płytek z kamienia naturalnego w miejscach o podwyższonej wilgotności powinniśmy wybrać zaprawę klejącą, która będzie posiadała zwiększoną odporność na wodę. W przypadku fug dobrym rozwiązaniem jest użycie wodoodpornej, elastycznej fugi, np. Ceresit CE 40 Aquastatic, która posiada potrójną ochronę przeciw grzybom i pleśniom oraz jest odporna na zabrudzenia. Dzięki wysokiemu stopniowi hydrofobizacji fugi krople wody utrzymują się w formie perełek na powierzchni i nie wsiąkają w jej strukturę – przekonuje Rafał Stachera specjalista ds. technicznych Dział Zastosowań Henkel Polska.

 

Jak układać płytki?

Zanim rozpoczniemy układanie płytek, musimy zadbać, aby podłoże zostało oczyszczone z resztek farby, kurzu i brudu. Powinno być ono mocne i równe, dlatego też trzeba skuć ewentualne luźne fragmenty tynku, a ubytki wypełnić zaprawą cementową lub zaprawą klejącą. Pamiętajmy, że źle przygotowane podłoże to najczęstszy powód odpadania płytek ze ścian.

 

W przypadku podłoża posiadającego odpowiednią przyczepność, wystarczy dokładne oczyszczenie starych płytek i zagruntowanie ich gruntem specjalnym Ceresit CN 94 lub CT 19. Następnie możemy przystąpić do klejenia nowej okładziny ceramicznej przy użyciu zapraw klejących, np. Ceresit CM 22, która gwarantuje doskonały rozpływ, do 95 procent pełnej powierzchni pod płytką i jest zaprawą wysokoplastyczną odporną na odkształcenia – dodaje Rafał Stachera specjalista ds. technicznych Dział Zastosowań Henkel Polska. W przypadku mocowania płytek z kamienia wrażliwego na przebarwienia należy wykonać bezwzględnie własne próby stosowania mające na celu sprawdzenie czy zaprawa nie przebarwia płytek.

Po prawidłowym przygotowaniu powierzchni, należy ją uszczelnić. Takie działanie spełnia ważną funkcję izolacyjną - sprawia, że podczas mycia woda nie dostaje się pod płytki i niszczy podłoże. W miejscach tzw. połączeń ściana-podłoga należy zastosować taśmę uszczelniającą Ceresit CL 152, zaś w narożach – narożniki uszczelniające. W przypadku układania płytek na chłonnym podłożu, takim jak: beton komórkowy, gazobeton, jastrychy, tynk cementowy, cementowo-wapienny oraz płyty GK powierzchnię należy dodatkowo zagruntować gruntem głęboko penetrującym Ceresit CT 17. Grunt nanosimy przy użyciu pędzla lub wałka.

 

Ważne jest, aby zaprawa klejąca pod płytką posiadała praktycznie 100% rozpływu, z tego względu należy dobrać odpowiednią konsystencję materiału oraz pacę zębatą. Radzimy zastosować „metodę kombinowaną” – polegającą na dodatkowym nałożeniu cienkiej warstwy zaprawy klejącej na spodnią część płytki. Przyklejenie płytek w taki sposób zagwarantuje nam odpowiednią przyczepność zaprawy klejącej do płytek.

 

W przypadku zastosowania nieodpowiednich zapraw klejących, aby pierwszy rząd płytek miał się na czym oprzeć, przed rozpoczęciem klejenia konieczne jest zamocowanie do ściany listwy startowej. Układanie płytek zaczyna się od dołu, od drugiego rzędu. W przypadku, gdy pierwsza płytka będzie pełna, pracę można zacząć od narożnika. Jeżeli natomiast na krańcach podłoża mają znaleźć się płytki docinane, wtedy układanie zaczyna się i kończy na pełnej płytce. Płytki docinane mocowane są dopiero wtedy, kiedy zastosuje się ewentualne listwy wykończeniowe. Aby utrzymać jednakową szerokość spoin, między płytki wstawiamy krzyżyki dystansowe. W przypadku zastosowania np. zaprawy klejącej Ceresit CM 22 – nawet w przypadku dużych i ciężkich płyt kamiennych zastosowanie tzw. podparcia zastosowania listwy startowej oraz krzyżyków dystansowych jest zbyteczne. W przypadku układania płytek na podłoża mineralne zalecane jest przed przyklejeniem okładziny położenie odpowiedniej powłoki uszczelniającej np. Ceresit CL 51.

 

Ostatnim elementem jest fugowanie, które można rozpocząć już 24 godziny od przyklejenia płytek. Zaprawę do fugowania rozprowadzamy na powierzchni płytek za pomocą gumowej pacy, a jej nadmiar zbieramy i jeśli jest taka konieczność ponownie umieszczamy w szczelinach.

 

Ochrona kamienia

Aby ochronić kamień naturalny przed zgubnymi skutkami wilgoci, dobrze jest zaimpregnować fugi w miejscach szczególnie narażonych na zawilgocenie. Można do tego celu użyć silikonowego impregnatu do spoin i płytek Ceresit CT 10. W przypadku podłoży poziomych, narażonych na całkowite zalanie dobrze jest zaimpregnować całą ich powierzchnię. Należy pamiętać, że marmur oraz inne wysoko nasiąkliwe kamienie są podatne na przebarwienia. Dlatego też zaleca się użycia specjalnych zapraw do spoinowania z dodatkiem białego cementu lub trasu, które będą zapobiegać przebarwieniom na powierzchni płytek. Chcąc mieć pewność, że proces spoinowania nie zniszczy naszych płytek, możemy zastosować białe spoiny, natomiast w wypadku kolorowych zalecamy wykonać próbę.

 

Przed przystąpieniem do czyszczenia płytek należy upewnić się, że zakupiony środek czyszczący nie wchodzi w reakcję z danym rodzajem kamienia. Jako że większość dostępnych na rynku środków jest stężona, możliwe, że czyszczenie płytek będziemy musieli wykonywać w różnych stężeniach – w zależności od działania danego środka na zabrudzenia oraz czyszczony surowiec.

  Nie należy bać się materiału, jakim jest kamień naturalny jako okładzina ścian lub podłóg w pomieszczeniach mokrych, takich jak łazienka. Bogactwo wyboru rodzajów oraz barw kamienia zachęca do stosowania go w budownictwie jednorodzinnym. Jego naturalne piękno oraz wysokie parametry wytrzymałościowe sprawiają, że konsumenci będą cieszyć się piękną łazienką przez wiele lat.

Nadesłał: Core PR