Kostka w kwiatki
Podjazdy i ścieżki z betonowej kostki nie muszą być smutne. Można przecież ułożyć je w kwiatki, greckie meandry i inne esy-floresy.
Utwardzona nawierzchnia w ogrodzie coraz częściej zajmuje dużą powierzchnię. Tak jest po prostu wygodniej. Łatwiej utrzymać wówczas czystość w garażu i domu, bo nie wnosi się błota, nie toniemy w kałużach po deszczu, a zimą mniejszy kłopot sprawia odgarnianie śniegu. Strona praktyczna nie powinna nam jednak przysłaniać kwestii estetyki. Nikt przecież nie chce, by jego działka wyglądała tak jak parking przed urzędem - a gdy wykorzystujemy coraz powszechniej stosowaną kostkę betonową, takie skojarzenie może się nasunąć. Na szczęście istnieje sposób, by tak się nie stało. Polega on na starannym zaprojektowaniu nawierzchni i dopasowaniu jej do stylu domu i ogrodu oraz kolorystyki budynku. Dzięki wprowadzeniu wzorów nawet bardzo duża powierzchnia z kostki przestanie przytłaczać, bo będziemy ją postrzegać przede wszystkim jako element dekoracyjny.
Co się komu podoba
Wszystkie podstawowe decyzje dotyczące nawierzchni, czyli:
- jak ma przebiegać,
- z jakiego ma być materiału,
- jakie mają być wzory,
- Umiar. Przede wszystkim pamiętajmy, że nawierzchnię wykonujemy na wiele lat. Dlatego należy wziąć pod uwagę to, że zdecydowany wzór czy ostre kolory szybciej przestaną nam się podobać niż coś stonowanego. Projektanci zalecają, by do układania wzorów z kostki wykorzystywać materiał jedynie w dwóch, maksymalnie trzech barwach. Więcej można użyć tylko wtedy, jeśli w grę wchodzą odcienie tego samego koloru. Wbrew pozorom nie stanowi to dużego ograniczenia, bo wzór w nawierzchni można utworzyć nie tylko wykorzystując różne barwy, ale także układając kostki w rozmaitych kierunkach. Przyjęte jest również, by przy domach jednorodzinnych nie robić kontrastowych wzorów, ponieważ to nie nawierzchnia ma być najważniejsza. Oczywiście powinna być efektowna, ale stanowiąc tylko dopełnienie dla domu i ogrodu.
- Dopasowanie barw. Projektanci zwracają szczególną uwagę na to, by kolorystyka nawierzchni pasowała do kolorystyki domu (elewacji i dachu) oraz innych elementów architektonicznych na działce. Na szczęście dzięki ogromnej różnorodności produktów nie jest dziś trudne stworzenie spójnego plastycznie obrazu.
- Równowaga. Zgodnie z tą zasadą należy zadbać o równomierne rozłożenie akcentów. Dotyczy to przede wszystkim kolorystyki i rozmieszczenia wzorów na nawierzchni. Nie można, na przykład, przy wejściu do domu ułożyć dekoracyjnego wzoru, a całą resztę zostawić gładką. Będzie to wyglądało jak przypadek, a nie przemyślane działanie.
- Osiowość. Ze względów praktycznych i estetycznych utwardzona nawierzchnia powinna być wytyczona w osi elementów architektonicznych, które łączy: domu, garażu, bramy wjazdowej. Podobnie należy rozmieszczać wzory. W przeciwnym razie może powstać wrażenie, że coś się przewraca.
Projektowanie
Zaczyna się od wizji lokalnej na terenie posesji. Projektant przygląda się działce, słucha oczekiwań inwestora i od razu może omówić najważniejsze kwestie.
- Przebieg utwardzonej nawierzchni. Podstawowe decyzje, jakie musimy podjąć, to ustalenie, co będzie łączyła nawierzchnia i jaką nadamy jej szerokość. Głównie od tego przecież będą zależały koszty inwestycji. Ma to także wpływ na rodzaj i wielkość wprowadzonych wzorów. Tylko na dużej powierzchni można pozwolić sobie na rozbudowane dekoracje.
- Brzegi proste czy falujące. Właściciele zwykle wolą swobodne, miękkie linie, ale nie zawsze dobrze to wygląda. Wyobraźmy sobie bramę i wjazd do garażu położone dokładnie naprzeciwko siebie. Jeżeli nawierzchnia byłaby poprowadzona linią falującą, może powstawać wrażenie, że ktoś miał problem z wyznaczeniem prostej. Chyba że na tym odcinku pojawia się jakaś przeszkoda, na przykład drzewo - ominięcie jej uzasadnia wprowadzenie takiego rozwiązania.
- Wielkość i kształt kostki. Ma to związek przede wszystkim z tym, jak będą poprowadzone brzegi nawierzchni (po linii prostej czy falującej) oraz na ile skomplikowane wzory są planowane. Do ułożenia wszelkich krągłości najbardziej nadają się kostki małe i o trapezowym kształcie. Dobry fachowiec poradzi sobie w takiej sytuacji i z dużymi kostkami, ale stracimy dużo materiału ze względu na konieczność docinania.
- Podkreślenie niektórych miejsc. Wzór na nawierzchni niewątpliwie przyciąga wzrok. Wykorzystuje się więc go do zwrócenia uwagi na określone punkty na posesji. Najczęściej zaznacza się wejście do domu, wjazd do garażu lub grupę zieleni. Można jednak zrobić przeciwnie - odwrócić uwagę od tych elementów, a zatrzymać spojrzenie na przykład na jednym efektownym wzorze utworzonym na środku placu przed domem. Innym kolorem lub wielkością kostki można nawet wytyczyć linię ścieżki w obrębie szerokiego podjazdu. Jest to bardzo interesujące rozwiązanie, a przy tym pozwalające na uzyskanie sporej oszczędności. Oddzielny trakt dla pieszych musi mieć bowiem odpowiednią szerokość oraz obrzeże, którego układanie kosztuje więcej niż reszty nawierzchni.
- Wkomponowanie roślinności. Projektując nawierzchnię, nie wolno zapominać, że w ogrodzie najważniejsza jest zieleń. Powinno się więc zadbać o jej ładne wyeksponowanie. Poprowadzenie nawierzchni wokół pojedynczego drzewa lub grupy roślin właśnie temu służy. Jednak jeśli na działce jeszcze nie ma roślin ozdobnych, wcale nie znaczy to, że można układać kostkę bez ograniczeń. Tym bardziej warto wtedy od razu zaplanować rabaty i w nawierzchni zostawić na nie miejsce.
- Kolorystyka. Dzięki temu, że kostka jest produkowana w bardzo zróżnicowanej kolorystyce, projektant bez problemu znajdzie materiał, który będzie pasował do domu i podobał się inwestorowi.
Po zebraniu tych wszystkich informacji projektant przystępuje do sporządzenia rysunku, na podstawie którego najpierw inwestor zorientuje się, jak będzie wyglądała nawierzchnia w jego ogrodzie, a następnie wykonawca ją ułoży.
Jak robótki ręczne
Technika wykonania podjazdów i ścieżek z kostki podlega ogólnie przyjętym regułom. Dotyczy to przede wszystkim dobrania grubości podbudowy do przewidywanego obciążenia nawierzchni oraz zagwarantowania odpowiednich spadków. Natomiast odnośnie układania wzorów każdy wykonawca może mieć własne sposoby. Na przykład indywidualną sprawą jest zaznaczanie w terenie zaprojektowanego na papierze wzoru. Zwykle rysuje się go na ziemi kijkiem, ale można też użyć farby w sprayu. Do wyznaczania wszelkich kolistych kształtów jak dotąd niezastąpiony pozostaje przywiązany do palika sznurek, którym można nakreślić idealne koło lub łuk.
Sposoby układania wzorów przypominają trochę metody używane w robótkach ręcznych. Stąd nazwy technik stosowanych przez brukarzy odnoszą się do skojarzeń dalekich od budownictwa.
- Dzierganie. To najbardziej popularna technika. Tak jak podczas robienia na drutach, pracę rozpoczyna się od brzegu i tworzy rząd za rzędem. Elementy wzoru wprowadza się stopniowo.
- Naszywanie. Do ułożenia bardzo skomplikowanych rysunków niektórzy brukarze wolą jednak inną metodę. Polega ona na wykonaniu w pierwszej kolejności całej nawierzchni z materiału, która stanowi tło dla wzoru. Potem w określonym przez projektanta miejscu ustawia się na niej kostki, z których ma powstać kolorowy obraz. Następnie kostki ze spodu wyjmuje się i wstawia te z góry.
- Wypełnianie dziury. W układanej nawierzchni zostawia się puste miejsce, tam gdzie ma być wzór. Wypełnia się go na koniec pracy.
Iwona Dąbrowska
Wasze komentarze (2):
-
arturo , 2008-12-04 19:04:40
fajna sprawa taki kolorowy podjazd
-
waclaw , 2008-10-28 00:05:20
Dobry fachowiec potrafi zaprojektować fantastyczne wzory, a bardzo duża powierzchnia z kostki daje niesamowite możliwości. Widziałem taki dobrze zaprojektowany podjazd z wzorami, dopasowany do reszty ogrodu wyglądał super dekoracyjnie :)