Park Narodowy Lovcen w Czarnogórze
Park Narodowy Lovcen znajduje się w skalistym regionie Alp Dynarskich. Zbocza Góry Lovcen gwałtownie podnoszą się od nadmorskiego regionu Budvy i zachodniej części Cetinje.
Park graniczy od południa z autostradą Budva - Cetinje, a na północy ze starą drogą Kotorską. Czarna Góra, od której Czarnogóra wzięła swoją nazwę, wznosi się do 1749m n.p.m. Park narodowy ma powierzchnię 6220ha,a siedziba parku jest w Cetinje.
Historia flory i fauny odgrywa istotną rolę w Park Narodowy Lovcen, który posiada dziewięć różnych siedlisk na bardzo małej przestrzeni. Tak duża liczba siedlisk jest przyczyną dużej różnorodności flory i fauny. W parku zaobserwowano ponad 2000 gatunków roślin. Ta obfitość życia jest wynikiem ekstremalnych wysokości i wpływu dwóch stref klimatycznych: śródziemnomorskiej i kontynentalnej. Ich połączenie na takiej małej przestrzeni jest przyczyną stworzenia unikalnego środowiska. W Parku znajduje się mauzoleum czarnogórskiego władcy i poety Petara II Petrovica Njegosa. To imponujący budynek, do którego prowadzi z parkingu 461 schodów. Jego budowa rozpoczęła się w 1951 roku, a został otwarty dla publiczności w roku 1974. Wszystkie obszary góry Lovcen Czarnogórcy uważają za święte. Jak mówią wersety słynnej piosenki, „Lovcen to jest nasz święty ołtarz". Lovcen jest symbolem Czarnogóry i nadaje jej tożsamość narodową. Góra Lovcen jest dla Czarnogóry tym, czym jest Statua Wolności dla Amerykanów.
Region Budvy i Lovcen jest także świadkiem przemijającej historii już od czasów Ilirów, Rzymian do przybycia Słowian. Cetinje stał się bastionem chrześcijaństwa i stolicą Czarnogóry nigdy nie zdobytą przez Turków. W 1885 roku relikwie Petara II przeniesiono na szczyt góry Lovcen do małego kościółka. Podczas II wojny światowej żołnierze austriaccy zniszczyli kościół, ale ciało zostało przeniesione na przechowanie. Nowy kościół został zbudowany dokładnie w tym samym miejscu, a relikwie zostały na powrót do niego przeniesione. Wkrótce został zatwierdzony plan budowy mauzoleum, budowa rozpoczęła się w 1951 roku. Trwała 23 lata, a budynek został otwarty dla publiczności w 1974 roku.
Na górze jest mały ośrodek narciarski. Najbardziej popularnym sportem na ośnieżonych stokach jest narciarstwo alpejskie, a także biegowe. Inne popularne sposoby aktywności to wędrówki i spacery po parku.
Park istnieje od ponad 50 lat, ale góra od wieków w sercach Czarnogórców budzi silne emocje. Pisał o niej w swych wierszach Petar II, jeden z ostatnich potomków wielkiego, czarnogórskiego rodu Petrovic, który mieszkał w pobliskiej miejscowości (położonej w strefie VI Parku).
Istnieje zorganizowany ruch autobusowy między miejscowościami Cetinje, Bar, Budva i Podgorica. Możliwe jest także wynajęcie taksówki, która przewozi pasażerów do parku. Do odwiedzenia Parku większość turystów wykorzystuje jednak własny lub wynajmowany samochód.
Nadesłał:
Wakacje w Budvie
http://www.budva.net.pl/ 
|
