Podłoga na ugiętym stropie
|
Powszechnym w starych budynkach problemem jest ugięcie drewnianych stropów. Dzieje się tak ze względu na znaczny ciężar wypełniającej strop warstwy izolacyjnej, czyli tzw. polepy.
Jeśli belki konstrukcyjne są zdrowe i nie wymagają wymiany (a z reguły tak jest, o ile strop nie był regularnie zalewany wodą) – usunięcie problemu nie jest trudne. Wystarczy zastąpić oryginalną polepę znacznie lżejszym materiałem.
Rys. MFP podłoga na ugiętym stropie 01
Pierwszym krokiem jest usunięcie wszystkich warstw podłogowych i izolacyjnych i odsłonięcie konstrukcji stropu oraz tzw. ślepego pułapu. Jest to również najlepszy moment na ocenę stanu technicznego elementów konstrukcyjnych. Warto zwrócić uwagę szczególnie na miejsca oparcia belek w tzw. gniazdach w murze – to najbardziej narażone na uszkodzenia miejsca konstrukcji.
1. Belka stropowa
2. Listwy podtrzymujące deski ślepego pułapu
3. Deski ślepego pułapu – tzw. wsuwki
4. Polepa – oryginalna warstwa izolacyjna i główny sprawca omawianych problemów.
5. Deski podłogowe
6. Gniazdo belki
Rys. MFP podłoga na ugiętym stropie 02
Na ślepym pułapie układamy folię o wysokiej przepuszczalności lub papier woskowany. Absolutnie nie wolno stosować w stropach drewnianych folii PE. Takie konstrukcje są wysoko paroprzepuszczalne, więc jakikolwiek element zatrzymujący w nich wilgoć spowodowałby bardzo szybkie zawilgocenie konstrukcji i korozję biologiczną.
Na tak przygotowany podkład wysypujemy wypełnienie – na przykład keramzyt. Jest on znacznie lżejszy od oryginalnej polepy a jednocześnie doskonale izoluje zarówno akustycznie jak i termicznie.
1. Oryginalne elementy stropu drewnianego
2. Folia o wysokiej paroprzepuszczalności lub papier woskowany
3. Keramzyt
4. Podkładka gumowa lub filcowa pod legary – izolacja akustyczna.
Rys. MFP podłoga na ugiętym stropie 03
Kolejnym krokiem jest położenie legarów i warstwy podłogowej. Legary to z reguły elementy drewniane o wymiarach 4x6 lub 6x6cm. Ich rozstaw uzależniony jest od dwóch rzeczy: po pierwsze od grubości wybranej płyty MFP (maksymalne rozstawy w zależności od grubości płyty znaleźć można na stronie producenta), po drugie od jej wymiarów.(łączenia krótszych boków płyty zawsze powinny wypadać nad legarem). Pamiętać należy również, aby w żadnym wypadku nie mocować rusztu pośredniego (legarów) do belek stropowych. Powinny one swobodnie leżeć na przekładkach izolujących.
Do łączenia płyt MFP z legarami należy używać gwoździ lub wkrętów o długości przekraczającej 2,5x grubość użytej płyty. Odległości między gwoździami na podporach skrajnych nie mogą przekraczać 15cm, a na pośrednich 30cm. Minimalna odległość gwoździa od krawędzi płyty nie może być mniejsza niż 1cm a od narożnika 2,5cm.
1. Poszycie płytą MFP
2. Oryginalna konstrukcja stropu
3. Przestrzenie między belkami wypełnione keramzytem
4. Podkładka gumowa lub filcowa pod legary – izolacja akustyczna.
5. Legary
6. Przekładka filcowa – izolacja akustyczna.
Więcej porad: www.designerer.com
Nadesłał:
nota bene
|
