Storczyk - Dendrobium


Storczyk - Dendrobium
2008-10-04
Dendrobium to storczyk niezwykły. Na świecie występuje około 1000 jego gatunków i każdy jest inny. Niektóre z nich możemy uprawiać w domu.

Dendrobia odznaczają się dużą różnorodnością form i rozmiarów. Mają bardzo ciekawe kwiaty, często o fantazyjnych kształtach i bogatej kolorystyce. Różne odmiany i mieszańce tych roślin można kupić w kwiaciarniach i centrach ogrodniczych. dzięki specjalnym zabiegom ogrodników kwitnące okazy są dostępne w różnych porach roku.

Storczyki te wytwarzają organy gromadzące substancje zapasowe - pseudobulwy, czyli długie zgrubiałe pędy oraz mięsiste liście. Dzięki temu mogą dobrze przechodzić okres spoczynku niezbędny, by rośliny te mogły zawiązać pąki kwiatowe.

Miejsce Gatunki miniaturowe i niezbyt silnie rosnące najlepiej uprawiać w witrynie kwiatowej lub szklarence przydomowej, w której panuje duża wilgotność powietrza. Na okiennych parapetach sprawdzają się gatunki silnie rosnące z grupy tzw. ciepłolubnej, np.: Dendrobium bigibbum, D. phalaenopsis i ich mieszańce. Szczególnie godne polecenia są tzw. odmiany kompaktowe o bardzo zawartym pokroju, które potrafią wielokrotnie powtarzać kwitnienie na tych samych pseudobulwach.

Światło Większość gatunków najlepiej uprawiać w miejscach, gdzie dochodzi lekko rozproszone światło słoneczne. okazy stojące na parapetach o wystawie południowej i zachodniej należy lekko cieniować wiosną i latem. Natomiast rośliny w szklarenkach znoszą nawet dość duże nasłonecznienie.

Odpowiednie oświetlenie jest też ważne w okresie spoczynku przypadającym u dendrobiów na jesień i zimę. Gatunki, które zrzucają liście, wymagają sporo słońca. Dla gatunków o trwałych liściach wybieramy stanowiska widne, oświetlone rozproszonym światłem.

Temperatura

Ze względu na wymagania termiczne, dendrobia dzielimy na dwie grupy.

  • Lubiące chłód (gatunki takie jak: D. nobile, D. loddigesii, D. kingianum). Wiosną i latem zapewniamy im temperaturę 18-24 st. C, natomiast w okresie spoczynku - jesienią i zimą: 10-15 st. C. W tym czasie zrzucają one liście. Utrzymanie chłodu jest bardzo ważne, by mogły zawiązać pąki kwiatowe. Na noc najlepiej ustawić je przy nieszczelnym oknie, gdzie temperatura wynosi około 10 st. C. Ta grupa dendrobiów zakwita wczesną wiosną.
  • Ciepłolubne (gatunki takie jak: D. phalaenopsis, D. bigibbum, D. pulchellum). Mają one trwałe liście przez cały rok. Wiosną i latem potrzebują 21-29 st. C, a jesienią i zimą: 15-18 st. C. u tej grupy gatunków kwitnienie trwa od drugiej połowy lata do późnej jesieni, a czasem przedłuża się aż do zimy.
  • Wilgotność powietrza. Storczyki te dobrze rozwijają się, gdy wilgotność powietrza wynosi 55% (w dzień) i 75% (nocą). Rośliny uprawiane na parapecie ustawiamy na warstwie wilgotnego keramzytu lub filcu ułożonego np. w kuwecie fotograficznej i nasączonego wodą. Można również używać elektrycznego nawilżacza powietrza. Ponieważ wilgotność powietrza w mieszkaniach jest stosunkowo niska w ciągu całego roku, a szczególnie zimą przy włączonym CO, dobrze jest zraszać rośliny. Robimy to przed południem, tak by do wieczora rośliny zupełnie obeschły, a woda nie zalegała w kątach liści.

    Formom miniaturowym rosnącym w witrynach kwiatowych, gdzie panuje wysoka wilgotność, trzeba zapewnić ciągły ruch powietrza - najlepiej zainstalować mały wiatraczek.
  • Podlewanie. Dendrobia nie lubią, gdy podłoże jest stale mokre, dlatego podlewamy je dopiero wtedy, gdy substrat zdecydowanie przeschnie. Do podlewania stosujemy wodę odstałą lub przegotowaną. Co czwarte lub piąte podlewanie powinniśmy użyć wody o odczynie kwaśnym - pH 4,5-5,5 (dodajemy do niej preparat do zakwaszania wody dostępny w sklepach akwarystycznych).

    W okresie spoczynku ograniczamy podlewanie do minimum, dostarczając roślinom niewielkich dawek wody (zwykle je tylko zraszamy) do czasu, gdy zobaczymy pierwsze objawy więdnięcia pędów.
  • Zasilanie. Wiosną i latem, kiedy dendrobia rosną intensywnie, dokarmiamy je specjalnymi nawozami dla storczyków (według instrukcji na opakowaniu). W okresie spoczynku roślin nie nawozimy.
  • Podłoże. Jako epifity dendrobia wymagają luźnego i przewiewnego podłoża. Uzyskamy je, mieszając kawałki kory sosnowej, włóknistego, kwaśnego torfu i węgla drzewnego. Możemy też dodać rozdrobniony styropian, keramzyt bądź łupinki orzechów ziemnych. Wszystkie składniki substratu mieszamy mniej więcej w równych częściach objętościowych. Podłoże powinno mieć kwaśny odczyn (pH 4,5-5,5).
  • Przesadzanie. Dendrobia lubią przyciasne doniczki, dlatego przesadzamy je rzadko. Zazwyczaj, gdy najmłodsze pseudobulwy wychodzą poza doniczkę. Najlepiej przeprowadzić zabieg w okresie, gdy u podstawy nowo rosnącego przyrostu pojawiają się młode korzenie (zwykle przypada to wczesną wiosną). Postępujemy bardzo ostrożnie, by ich nie połamać. Usuwamy przy tym część najstarszych (powyżej 6-letnich) pseudobulw. Młodsze pozostawiamy, bo mogą jeszcze wydać kwiaty.

    Używamy doniczek z kilkoma otworami odpływowymi w dnie. Układamy w nich warstwę drenażu sięgającą do 1/3 wysokości naczynia. Nowe podłoże powinno być tylko lekko wilgotne. Na 4-5 dni przed przesadzeniem roślinę dobrze podlewamy, a po tym zabiegu przez 7-10 tylko zraszamy.

    Odmiany miniaturowe najlepiej uprawiać w tzw. bloczkach - kawałkach kory, np. z robinii, z przymocowanym do nich podkładem z mchu torfowca.
  • Okres spoczynku. Aby określić moment, w którym dendrobia powinny rozpocząć okres spoczynku, trzeba obserwować najmłodsze, tegoroczne pseudobulwy. Gdy na przełomie września i października zakończą one wzrost (najmłodszy liść przestaje rosnąć, nie osiągając rozmiarów pozostałych), zaczynamy ograniczać podlewanie, aż do całkowitego wyschnięcia podłoża. Mniej je również zraszamy.

    Pamiętajmy, by w okresie spoczynku poszczególnym gatunkom zapewnić odpowiednie dla nich temperatury, zależnie od grupy, do której należą. Gdy pseudobulwy zaczną się lekko marszczyć i ukażą się pąki kwiatowe, dopiero wtedy stopniowo wznawiamy podlewanie i częściej zraszamy rośliny.
    • Rozmnażanie. Dendrobia najłatwiej rozmnożyć przez podział pod koniec okresu spoczynku.

    U większości gatunków na węzłach pseudobulw, które nie kwitły, mogą wyrastać małe rośliny (pędy odroślowe) zwane keikis (zjawisko to występuje, gdy w okresie spoczynku panuje wysoka temperatura). Gdy te małe rośliny zaczną wytwarzać korzenie, możemy je zdjąć z rośliny matecznej i wsadzić do podłoża. Odpowiednio uprawiane rosną bardzo dobrze i chętnie kwitną.

    Nadesłał:

    Owczarek Środkowoazjatycki
    http://www.srodkowoazjaty.za.pl

    Wasze komentarze (0):


    Twój podpis:
    System komentarzy dostarcza serwis eGadki.pl