2009-11-14
Nazwa „suche oko” określa zespół objawów obejmujących m. in. stałe zmęczenie oczu, uczucie piasku pod powiekami, nieostre widzenie. Powodem schorzenia jest niedostateczna ilość łez, bądź ich nieprawidłowych skład.

Choroba może być bardzo uciążliwa, przeszkadza w normalnym funkcjonowaniu, obniża jakość życia, utrudnia podejmowane przez chorego codziennie działania.

Przyczyny

Choroba spowodowana jest niedostatecznym nawilżeniem gałki ocznej, przyczynami tego stanu rzeczy z kolei mogą być czynniki okulistyczne, czynniki psychologiczne, czynniki zewnętrzne (związane m .in. z wykonywaną pracą), a także czynniki środowiskowe i genetyczne.
Za nawilżanie powierzchni oka, jak również zapobieganie infekcjom oraz regulację ostrości wzroku odpowiada film łzowy. Składa się on z trzech warstw - śluzowej, wodnej i lipidowej, zaburzenie którejkolwiek z nich może stanowić przyczynę „suchego oka”. Warstwa tłuszczowa jest najbardziej zewnętrzną, chroni przed odparowaniem znajdującą się pod nią powłokę wodną. Warstwa wodna- środkowa czyści powierzchnię rogówki i dostarcza jej tlen. Warstwa śluzowa odpowiada za wygładzanie powierzchni rogówki i ułatwianie rozprowadzenia warstwy wodnej po powierzchni oka.

Oko wytwarza 1,5 – 2ml łez na dobę, w przypadku podrażnienia jednak może ono wzrosnąć dwukrotnie. W normalnych warunkach łzy uwalniane są co 5 -12 sekund. Wspomniane powyżej czynniki mogą jednak doprowadzić do tego, że mechanizm staje się dysfunkcyjny, ponieważ nie jest w stanie odpowiedzieć na zawyżone zapotrzebowanie na łzy.

Zachwianie równowagi narządu łzowego następuje: w przypadku obniżenia częstości mrugania (np. przy pracy przed komputerem), zmniejszenia wytwarzania łez związanego z wiekiem, w konsekwencji zmian hormonalnych w czasie menopauzy. Do powstania schorzenia mogą przyczynić się także: zażywanie niektórych grup medykamentów (m. in. doustnych środków antykoncepcyjnych), leki psychotropowe, środki stosowane przy schorzeniach reumatycznych i kłopotach z przemianą materii.

Na charakteryzowaną chorobę mają również wpływ: niedożywienie, klimat, suche powietrze, długie przebywanie w pomieszczeniach z klimatyzacją, w przeciągach. Nieobojętne jest skażenie środowiska, np. gazy przemysłowe, negatywnie wpływa także kurz.

Objawy

„Suche oko” objawia się permanentnym uczuciem zmęczenia oczu, wrażeniem piasku pod powiekami, pieczeniem, swędzeniem powiek podczas mrugania, kłuciem, wymuszeniem mrugania.

Choroba sprawia, że oczy są przekrwione, bolesne staje się mruganie. Następują zmiany w widzeniu, obraz jest nieostry, zamazany. Chory doznaje nadwrażliwości na światło, ma uczucie uścisku w oczach, w kątach zewnętrznych zbiera się śluzowa wydzielina.

Leczenie

Leczenie polega na przywróceniu równowagi w narządzie łzowym, nie istnieją jednak leki o działaniu przyczynowym, terapia opiera się na niwelowaniu przykrych skutków choroby jest to tzw. leczenie objawowe. W celu zmniejszenia uciążliwych objawów stosuje się preparaty zastępujące łzy, powodujące odpowiednie nawilżenie i odżywienie powierzchni oka. Skład środków tego rodzaju opiera się na wodzie z dodatkiem substancji zwiększającej lepkość.
Należy również zażywać witaminę A, jej brak nierzadko jest przyczyną opisywanych objawów.

W zaawansowanych fazach choroby podejmuje się leczenie chirurgiczne polegające na zamknięciu punktów łzowych.
Terapia jest zazwyczaj długotrwała i nie w pełni efektywna. Można ją wspomóc poprzez nawilżanie powietrza, używanie okularów ochronnych, picie dużej ilości płynów, dbanie o zbilansowaną dietę i inne czynności stanowiące jednocześnie profilaktykę.

Profilaktyka

W wielu przypadkach można zapobiec objawom „suchego oka” poprzez unikanie pomieszczeń klimatyzowanych, racjonalnego dozowania czasu spędzonego przed komputerem i korzystanie z okularów ochronnych czy wspomnianych wcześniej nawilżaczy powietrza. Należy zachowywać odpowiednią odległość od monitora i wykonywać ćwiczenia rozluźniające.

Nadesłał: Poradnik zdrowia http://poradnik-zdrowia.pl