W odróżnieniu od dawnych obrzędów uroczystego zakładania stroju, barwnego wianka, tradycyjnych gestów i śpiewów najbliższych krewnych, współczesny dzień zaślubin rozpoczyna się zazwyczaj od wczesnych godzin porannych fachowymi zabiegami pielęgnacyjnymi wykonywanymi przez profesjonalistów.

Misterna fryzura i olśniewający makijaż poprzedzają długo oczekiwaną chwilę przywdziewania ślubnej garderoby. Do południa odbierane są dekoracje kwiatowe, ślubny bukiet, ozdobna przypinka Pana młodego oraz ozdoby drużbów i druhenek. Jeśli narzeczeni przygotowują się osobno to właśnie wtedy Pan Młody wraz ze swoją rodziną udaje się do domu wyczekującej ich Panny Młodej. Kiedyś robił to wraz z całą świtą krewnych i drużbów w wesołym orszaku, a Starosta głośno uderzając laską w drzwi anonsował przybycie oblubieńca i wprowadzał małe grono gości na niewielki poczęstunek. Zanim jednak ów zobaczył swoją wybrankę w pełnej krasie, kolejno odrzucał anonsowane mu druhenki i dopiero na widok ukochanej głośno przyrzekał, iż tylko ją poślubi przed ołtarzem.Podobnie jak obecnie błogosławieństwo rodziców Młodej Pary miało uroczysty i rzewny charakter, często z wykorzystaniem rodzinnych pamiątek w postaci świętego obrazu, krzyża, a także wody święconej, kropidła i chleba. Obrzęd ten w prawie niezmienionej postaci przetrwał do czasów obecnych i zawsze towarzyszy mu będzie podniosłość i wzruszenie, życzenia szczęścia, zdrowego potomstwa oraz udzielanie przestróg i rad. Następnie wszyscy udają się do kościoła. Współczesny orszak ślubny, choć brak mu dawnej malowniczości, przyjmując ustalony porządek formowany w domu kawalera pokonuje drogę do kościoła, a Młoda Para przybywa tam pojazdem nowoczesnym lub zabytkowym, często pokonując po drodze niespodziewane, żartobliwe bramy.W oczekiwaniu na ceremonię miłym akcentem staje się zorganizowanie mini recitalu muzycznego, trwającego około 15 minut.Tradycyjny orszak w kościele prowadzi ksiądz witający Młodych przy wejściu i przy dźwięku organów wprowadza ich wprost do ołtarza. Zgodnie ze stanowiskiem Kościoła dopuszczane są również inne formy rozpoczęcia uroczystej ślubnej mszy świętej, w której to ojciec Panny Młodej doprowadza ją do ołtarza, przed którym czeka na swoją wybrankę przyszły małżonek. Ujmującym widokiem na ślubie jest orszak druhen lub małych dzieci sypiących kwiaty lub niosących welon narzeczonej.

Kulminacyjnym punktem uroczystości, zarówno dawniej jak i współcześnie, jest oczywiście przysięga małżeńska  - wygłoszenie jej tekstu stanowi o zawarciu sakramentu małżeństwa i następuje w obecności księdza, świadków i uczestników mszy. Uroczysty moment kończy nałożenie ślubnych obrączek – często wraz z spoczywającym na nich pocałunkiem. W dawnej Polsce obrączki zastępowane bywały przez równie cenne pierścienie rodowe.Akt zaślubin dopełnia specjalne błogosławieństwo wraz z końcowym wypełnieniem odpowiednich konkordatowych dokumentów. Po zakończeniu uroczystości w kościele nowożeńcy odchodzą od ołtarza w asyście świadków, wszystkich zgromadzonych gości zwykle przy dźwiękach Marsza Weselnego Felixa Mendelssohna /po raz pierwszy wykonanego już po śmierci autora w 1858r. w Londynie na ślubie księżnej Wiktorii i księcia Ferdynanda – późniejszego cesarza Niemiec/. Przysięga Młodej Pary składana w Urzędzie Stanu Cywilnego jest samodzielną uroczystością i gromadzi zwykle mniejszą liczbę świadków. Ceremonia – prowadzona przez państwowego urzędnika -  polega na wypowiedzeniu przysięgi małżeńskiej przez narzeczonych, wzajemnej wymianie obrączek i podpisaniu protokołu dla potrzeb przygotowania Aktu Ślubu. Uroczystości w urzędzie dopełniają gratulacje, toast spełniany przez obecnych gości a także krótki, słodki poczęstunek. Miły akcent stanowi ma również wcześniej wybrana i przygotowana krótka oprawa muzyczna uświetniająca uroczystość oraz dekoracja kwiatowa Sali. W organizacji ślubów cywilnych dopuszcza się jej przebieg w miejscach poza urzędem. Wówczas, za zgodą urzędnika, inne miejsce należy wyposażyć w atrybut legislacji ceremonii – godło państwowe.

Po zakończeniu oficjalnych uroczystości w kościele czy w urzędzie, następuje czas składania życzeń i gratulacji. Dobrą wróżbą – która przetrwała z dawnych obrzędów – jest przyjęcie pierwszych życzeń od mężczyzny, a najlepiej przygodnie goszczącego na uroczystości. Zapożyczonym zwyczajem, młodożeńcy na znak wzajemnej miłości wypuszczają parę gołębi lub uwalniają stado mieniących się barwami motyli. Uczestnicy ceremonii tworzą na nowo orszak ślubny i z włączonymi klaksonami aut udają się na miejsce zaplanowanego przyjęcia weselnego.

www.organizacjaslubow-poznan.pl