Akt z lustrem w okiennej galerii
|
Od 7 lipca „Galerię w oknie” Muzeum Śląskiego ozdobi praca Jerzego Nowosielskiego „Akt z lustrem” z 1979 roku. Reprodukcję obrazu w stylowej złotej ramie można podziwiać na gmachu przy al. W. Korfantego 3 w Katowicach.
„Galerię w oknie" tworzą zmieniające się co miesiąc reprodukcje bardziej lub mniej znanych arcydzieł polskiego malarstwa. Oglądamy je na jednym z okien budynku przy al. W. Korfantego 3. Prezentację rozpoczęto w listopadzie 2008 roku. W kolejnych odsłonach przechodnie zobaczyli już prace m.in. Józefa Chełmońskiego, Leona Wyczółkowskiego oraz Jacka Malczewskiego.
Od maja okienną galerię zdobią prace ze zbiorów malarstwa współczesnego, w lipcu będzie to obraz Jerzego Nowosielskiego „Akt z lustrem" z 1979 roku.
Jerzy Nowosielski (ur. w 1923 w Krakowie) studia rozpoczął w krakowskiej Kunstgewerbeschule w roku 1940. Dwa lata później wstąpił na rok do klasztoru prawosławnego św. Jana Chrzciciela pod Lwowem, gdzie studiował historię i kompozycję ikonopisów oraz wykonał swoje pierwsze ikony. W roku 1943 powrócił do Krakowa i uczestniczył w artystycznym życiu Grupy Krakowskiej. Po wojnie kontynuuje naukę w krakowskiej ASP w pracowni profesora Eugeniusza Eibischa. Przerwał studia podejmując prace WSSP jako asystent Tadeusza Kantora. W okresie socrealizmu zajmuje się wyłącznie scenografią i dekoracją obiektów sakralnych. Po roku 1956 powrócił do czynnego uczestnictwa w życiu artystycznym, a także rozpoczął prace pedagogiczną (początkowo w łódzkiej PWSSP, a w latach 1962-1993 w ASP w Krakowie, gdzie wcześniej w 1961 roku obronił zaległy dyplom).
Uczestniczył w wielu znaczących wystawach, m.in. I Wystawa Sztuki Nowoczesnej w Krakowie 1948 roku; Biennale w Wenecji w 1956. Autor polichromii (m.in. kościół w Wesołej k. Warszawy, kościół św. Ducha w Tychach, cerkwia w Lourdes we Francji) oraz ikonostasów (cerkwia Zaśnięcia Matki Bożej w Krakowie). Zajmował się również teorią sztuki publikując m.in. swoje przemyślenia zebrane w książce pt. Inność prawosławia. W 1993 został laureatem Nagrody Wielkiej Fundacji Kultury za wybitne osiągnięcia w dziedzinie kultury.
Malarz, rysownik, scenograf, twórca obrazów o tematyce sakralnej, aktów, pejzażu, scen obyczajowych, wnętrz i martwych natur. Bardzo wcześnie wykształcił swój charakterystyczny, rozpoznawalny styl. W II połowie lat 40. przez krótki okres czasu tworzył w konwencji abstrakcji geometrycznej. Pod względem formalnym i ideowym jego sztuka niemal od początku pozostawała pod wyraźnym wpływem sztuki bizantyjskiej i malarstwa ikon. Bez względu na rodzaj i tematykę dzieł, artysta dążył do zsyntetyzowania materii i ducha, do zobrazowania poprzez uproszczoną formę przejawiającego w świecie materii pierwiastka niematerialnego stanowiącego o istocie istniejącej rzeczy.
2008
- listopad: Stanisław Grocholski „Odczynianie uroku", przed 1888
- grudzień: Leon Wyczółkowski „Martwa natura z rybą", 1911
2009
- styczeń: Józef Chełmoński „Powrót z balu (Sanna)", 1879
- luty: Roman Kramsztyk „Koncert", ok. 1918
- marzec: Zygmunt Rozwadowski „Czwórka koni", 1923
- kwiecień: Jacek Malczewski Tobiasz z aniołami", ok. 1900
- maj: Kazimierz Mikulski „Teatr lalek: po przedstawieniu", 1980
- maj: prezentacja podczas „Nocy w Muzeum Śląskim": Ewald Gawlik „Katowice", pocz. lat 80. XX w.
- czerwiec: Jerzy Tchórzewski, z cyklu: „Zimny świat I", 1975
- lipiec: Jerzy Nowosielski „Akt z lustrem", 1979
- sierpień: Henryk Waniek „Miejsce Feniksa", 1986/87
- wrzesień: Jerzy Duda Gracz, Obraz 2046 „Poetyka Wsi Załęcze", 1997
Autor projektu: Leszek Jodlińśki
Scenariusz, wybór obrazów, opieka merytoryczna: Henryka Jarema Olszewska, Katarzyna Jarmuł, Joanna Szeligowska-Farquhar
Realizacja: Danuta Kamińska-Bania (koordynacja projektu oraz promocja), Krzysztofa Frankowska, Mariusz Paluchiewicz (oprawa plastyczna)
Nadesłał:
ap
|
