2014-06-23
Coraz większe środki przeznaczane na promocję aktywnego trybu życia w Polsce powodują widoczny wzrost inwestycji związanych z infrastrukturą sportową. Większość z nich opiera się o renowację lub budowę boisk, które do właściwej wygody użytkowania i funkcjonalności muszą spełniać określone normy.

Trwałość i elastyczność

Najczęściej stosowanym materiałem do budowy boisk wielofunkcyjnych jest mieszanka żywic poliuretanowych z granulatami gumowymi.  Nawierzchnia poliuretanowa jest niezwykle ceniona ze względu na swoją wszechstronność i wytrzymałość. Charakteryzuje ją wysoka elastyczność i stopień amortyzacji, co bezpośrednio odpowiada za bezpieczeństwo i komfort użytkowania.  Stosuje się ją do budowy większości rodzajów boisk sportowych: kortów tenisowych, bieżni, boisk wielozadaniowych czy najczęściej spotykanych w ostatnich latach boisk do piłki nożnej. W zależności od zastosowanego systemu i przeznaczenia nawierzchnie realizuje się w różnych technologiach wykonania. Dla boisk wielozadaniowych, które muszą spełnić warunki odpowiednie dla różnych dyscyplin i nadawać się dla bieżni lekkoatletycznych najczęściej stosuje się dwuwarstwową nawierzchnię o grubości całkowitej 13 mm. Jednowarstwową nawierzchnię poliuretanową 13 mm. można również zastosować do bieżni i rozbiegów lekkoatletycznych, jednak ten system zalecany jest szczególnie dla boisk wielofunkcyjnych, które uwzględniają przeznaczenie dla kortów tenisowych. Grubsza nawierzchnia poliuretanowo kauczukowa 14 mm. jest idealnym rozwiązaniem dla samodzielnych bieżni lub rozbiegów lekkoatletycznych. Najgrubsze nawierzchnie dwuwarstwowe 16 mm. stosuje się do przestrzeni o szerokim zastosowaniu lekkoatletycznym ze szczególnym uwzględnieniem boiska do piłki nożnej. Poliuretanowa warstwa wierzchnia do właściwego funkcjonowania i wykazywania swoich parametrów potrzebuje odpowiedniej podbudowy. Nawierzchnie sportowe z mieszanki poliuretanowej żywicy i gumowych granulatów są montowane na podbudowach z tłucznia lub żwiru, podbudowach betonowych lub asfaltowych. Na grunt rodzimy wysypuje się ok. 10cm. warstwę wysokiej jakości piasku o frakcji 0-2 mm., na którą następnie stosuje się, w zależności od systemu i przeznaczenia, kolejną warstwę podbudowy z tłucznia lub asfaltobetonu. Dopiero tak zaplanowanej podbudowie wylewa się mieszankę syntetyczną.

– Kluczową rolę w planowaniu systemu nawierzchni sportowej pełni warstwa podstawowa z kruszcu. Niezależnie od tego, czy wybieramy nawierzchnię przepuszczalną czy nieprzepuszczalną dla wody, to piasek o wysokiej zawartości kwarcu odpowiada za warstwę odsączającą pomiędzy wybraną w podbudową a gruntem rodzimym – mówi Andrzej Rams z firmy Sandmix.

Chociaż mieszanka komponentów chemicznych składających się na budowę tej nawierzchni pozwala na jej realizację w dowolnym kolorze, najczęściej wybieranymi i uniwersalnymi są zielony ceglastoczerwony.

Syntetyczna trawa dla sportu

Innym bardzo popularnym rozwiązaniem w infrastrukturze sportowej, które dodatkowo wypromowane zostało przez program „Moje Boisko Orlik 2012” jest nawierzchnia z trawą syntetyczną. W przeciwieństwie do naturalnej murawy, trawa syntetyczna jest odporna na działania promieni UV i nie wymaga szczególnej pielęgnacji do możliwości użytkowania jej przez cały rok. Jest to materiał bardziej trwały od naturalnej trawy, przez co nie zmienia swojego wyglądu nawet w przypadku bardzo intensywnej eksploatacji. Ze względu na wpływ twardej podbudowy asfaltowo-betonowej na stawy i mięśnie do murawy syntetycznej stosuje się zwyczajowo tzw. podbudowę dynamiczną, czyli bardziej sprężystą i elastyczną podbudowę na kruszywie naturalnym. Podobnie jak w przypadku podbudowy statycznej najgłębszą warstwę powyżej gruntu rodzimego stanowi piasek, który w wielu rozwiązaniach posiada dodatkowy system drenażowy. Następnie na piasek wysypuje się kolejne warstwy z grubego kruszywa o frakcji dochodzącej do kilkudziesięciu mm. u spodu,  frakcji kilkunastu mm. na środku i kilku mm. na szczycie. Dopiero na tak przygotowaną podbudowę wykłada się murawę syntetyczną, która dodatkowo wypełniona jest drobnoziarnistym piaskiem.

–  Wypełnienie murawy syntetycznej odpowiada za stabilizację trawy i regulację wilgotności podłoża. Metr kwadratowy przyjmuje ok. 10 l wody, co stanowi bardzo ważny czynnik w regulacji przepływu wilgoci na podbudowach dynamicznych. Przyjmuje się, że piasek powinien wypełnić warstwę włókien do wysokości około 1,5 cm trawy syntetycznej – tłumaczy Andrzej Rams z Sandmix.

Ułatwiony montaż, wyższa trwałość i brak uciążliwej pielęgnacji to podstawowe powody dla których coraz częściej na obiektach sportowych stosowana jest trawa syntetyczna zamiast naturalnej. Dodatkowymi atutami są też możliwość całorocznego wykorzystywania i wyboru koloru włosia, dzięki któremu można spersonalizować obiekt według własnego uznania.

Jakie kruszywo dla nawierzchni sportowych?

Kruszywo przeznaczone na podbudowę nawierzchni poliuretanowej lub wypełnienie murawy syntetycznej musi charakteryzować się cechami świadczącymi o materiale najwyższej jakości, który zapewni komfortowe warunki korzystania z boiska, bieżni czy kortu. Przede wszystkim wybierając kruszywo powinniśmy zwrócić uwagę na stopień zawartości kwarcu. Naturalne kruszywa, niezależnie od tego czy mowa o żwirze przeznaczonym na podbudowę czy piasku do wypełnienia murawy, pozwalają osiągnąć najwyższe parametry regulujące przepuszczalność wody lub stabilizacji włosia trawy. Innym ważnym elementem, który powinien być brany pod uwagę jest kształt ziaren, oraz sposób przygotowania kruszywa do zastosowania w budownictwie sportowym. Ziarna piasku oraz żwiru powinny być jak najbardziej sferyczne. Powinny być również płukane i osuszane ogniowo, co pozwala na osiągnięcie najlepszych rezultatów w przygotowaniu ich kształtu oraz odpowiedniej selekcji dostępnych rodzajów kruszywa. Dzięki temu możemy mieć pewność, że odpowiednio podzielone pod względem rozmiaru i ziarnistości kruszywa będą wygodnie przygotowane do zastosowania w określonym przeznaczeniu. Piaski kwarcowe wykorzystywane do wypełnienia trawy syntetycznej oraz najgłębszej warstwy wypełnienia nawierzchni występują w granulacji od 0,2-0,8 mm do 0,8 do 1,2 mm, natomiast żwirki wykorzystywane do górnych warstw podbudowy dynamicznej posiadają granulację w przedziale od 2,0-8,0mm do 3,0-5,0mm.

– Szukając dostawcy kruszcu dla infrastruktury sportowej warto rozejrzeć się za producentem, który zaoferuje kompleksową usługę zapewniającą źródło materiału potrzebnego dla każdego rodzaju podbudowy i wypełnień nawierzchni sportowych  – radzi Andrzej Rams z Sandmix.

Infrastruktura sportowa to gałąź budownictwa, która wciąż się rozwija i dopracowuje technologie wykonania. Niezależnie jednak od możliwych zmian technologicznych niezmiennym warunkiem potrzebnym do spełnienia przy realizacji dla osiągnięcia najlepszych rezultatów będzie zawsze konieczność zastosowania materiałów najwyższej jakości. 

Nadesłał: bskowron