Jak wysokie i długie ściany można budować z silikatów bez dodatkowych wzmocnień?
Podstawą bezpieczeństwa i trwałości budynku są stabilne i wytrzymałe ściany. W związku z tym przegrody pionowe, muszą spełniać warunki nośności i stateczności oraz muszą być wznoszone ściśle według technologii wykonawstwa odpowiedniej dla danego materiału budowlanego.
Silikaty powstają z piasku, wapna i wody. Taki skład powoduje, że nie tylko należą one do najzdrowszych i ekologicznych materiałów budowlanych, ale też posiadają strukturę krystaliczną, która zapewnia im wytrzymałość, twardość i trwałość naturalnego kamienia. Można powiedzieć, że są uzyskanym w warunkach produkcyjnych piaskowcem, a jest on przecież jednym z najtrwalszych surowców stosowanych w budownictwie od tysięcy lat. Silikaty mają najwyższą wytrzymałość na ściskanie spośród dostępnych na rynku materiałów wykorzystywanych do wznoszenia ścian. Najczęściej produkowane są w klasach wytrzymałości 15, 20 i 25 MPa. Na zamówienie można wyprodukować bloczki w wyższych klasach – nawet do 35 MPa. Pozwala to na budowanie z nich konstrukcji samonośnej nawet kilkunastopiętrowych obiektów bez potrzeby wzmacniania elementami żelbetowymi. Odpowiednią sztywność budynku zapewnia się poprzez prawidłowe wykonanie połączeń ścian i sztywność stropów.
Wysoka wytrzymałość silikatów ma znaczenie również w przypadku niskich budynków, np. domów jednorodzinnych. Przy ich projektowaniu architekt zyskuje bowiem swobodę w tworzeniu nowoczesnych, przestronnych wnętrz bez konieczności nadmiernego pogrubiania ścian.
Z uwagi na zachowanie stanu granicznego użytkowalności dla przyjętej wysokości i długości ściany ograniczeniu ulega jej grubość. Wymiary ścian należy dostosować w taki sposób, aby zachowane były proporcje wysokości ściany w świetle do jej grubości (h/t) oraz długości ściany do jej grubości( l/t), które wynikają z zaleceń Eurokodu 6. Budynek ze ścianami murowymi należy dzielić na mniejsze segmenty, stosując przerwy dylatacyjne, przechodzące przez całą konstrukcję. W przypadku konstrukcji z murowych elementów silikatowych należy przyjmować odległości między przerwami dylatacyjnymi nie większe niż 25 m dla ścian jedno- i dwuwarstwowych ze spoinami pionowymi wypełnionymi oraz 20 m bez wypełnionych spoin pionowych. Odległość między dylatacjami dla ścian szczelinowych w warstwie elewacyjnej wynosi 8 m, a w warstwie konstrukcyjnej - 30 m.
Nadesłał:
flypr
|