Lean Six Sigma – podstawowe infromacje
2014-06-16
Lean Six Sigma to połączenie dwóch koncepcji zarządzania organizacją: Lean Management i Six Sigma.
Pierwsza z nich, w polskiej literaturze często nazywana "szczupłym zarządzaniem", polega na uszczuplaniu procesu produkcyjnego o te czynności, które nie przekładają się korzystnie na wartość uzyskiwanego produktu lub usługi. W praktyce pozwala to na obniżenie kosztów produkcji (a więc także i ceny) bez uszczerbku na jakości produktu bądź usługi. Z kolei szkolenie SixSigma to metoda zarządzania jakością, mająca na celu ograniczenie liczby wadliwych produktów lub usług do sześciu sigm na milion (w statystyce przez sigmę oznacza się odchylenie standardowe zmiennej). Sześć sigm odnosi się tutaj do odległości pomiędzy centralną linią procesu a najbliższą granicą specyfikacji.
Celem Lean Six Sigma jest eliminacja z procesu produkcyjnego ośmiu elementów negatywnie odbijających się na jakości jej końcowego efektu. Są to: nadprodukcja (wytwarzanie produktów, usług lub informacji, na które nie ma aktualnie zapotrzebowania na rynku, co w konsekwencji prowadzi do marnotrawienia zasobów); nadmierne gromadzenie zapasów (im większa ilość surowców i półproduktów w magazynie, tym większe są koszty ich przechowywania oraz ryzyko ich uszkodzenia lub utraty przydatności); wady jakościowe (wytwarzanie wadliwych produktów lub usług prowadzące do konieczności napraw i realizacji gwarancji, czyli niepotrzebnych strat); marnotrawstwo czasu (wszelkie formy oczekiwania, np. produktu na sprzedaż, pracowników na instrukcje, narzędzia lub materiały, surowców na wykorzystanie itd.); zbędny ruch (wysiłek fizyczny pracowników, którego można uniknąć poprzez zmianę organizacji ich pracy, np. schylanie się po surowce); zbędny transport (niepotrzebne przenoszenie rzeczy z miejsca na miejsce, co powoduje stratę czasu i zwiększa ryzyko uszkodzenia przenoszonych materiałów); nadmierne przetwarzanie (odnosi się zarówno do wykonywania czynności nieistotnych z punktu widzenia finalnego efektu produkcji, jak i do poświęcania zbyt wiele czasu na czynności niezbędne); marnowanie potencjału siły roboczej (niewykorzystywanie pełni kompetencji pracowników firmy).
Lean Six Sigma ma swoje źródła w Japonii, a zapoznający się z tą metodą menedżerowie otrzymują specjalne pasy określające poziom wtajemniczenia (analogicznie do np. karate). Podobieństwo do sztuk walki przejawia się także w korelacji pomiędzy stopniem wdrożenia nowego modelu produkcji a automatyzacją poszczególnych czynności.
Lean Six Sigma to połączenie dwóch koncepcji zarządzania organizacją: Lean Management i Six Sigma.
Celem Lean Six Sigma jest eliminacja z procesu produkcyjnego ośmiu elementów negatywnie odbijających się na jakości jej końcowego efektu. Są to: nadprodukcja (wytwarzanie produktów, usług lub informacji, na które nie ma aktualnie zapotrzebowania na rynku, co w konsekwencji prowadzi do marnotrawienia zasobów); nadmierne gromadzenie zapasów (im większa ilość surowców i półproduktów w magazynie, tym większe są koszty ich przechowywania oraz ryzyko ich uszkodzenia lub utraty przydatności); wady jakościowe (wytwarzanie wadliwych produktów lub usług prowadzące do konieczności napraw i realizacji gwarancji, czyli niepotrzebnych strat); marnotrawstwo czasu (wszelkie formy oczekiwania, np. produktu na sprzedaż, pracowników na instrukcje, narzędzia lub materiały, surowców na wykorzystanie itd.); zbędny ruch (wysiłek fizyczny pracowników, którego można uniknąć poprzez zmianę organizacji ich pracy, np. schylanie się po surowce); zbędny transport (niepotrzebne przenoszenie rzeczy z miejsca na miejsce, co powoduje stratę czasu i zwiększa ryzyko uszkodzenia przenoszonych materiałów); nadmierne przetwarzanie (odnosi się zarówno do wykonywania czynności nieistotnych z punktu widzenia finalnego efektu produkcji, jak i do poświęcania zbyt wiele czasu na czynności niezbędne); marnowanie potencjału siły roboczej (niewykorzystywanie pełni kompetencji pracowników firmy).
Lean Six Sigma ma swoje źródła w Japonii, a zapoznający się z tą metodą menedżerowie otrzymują specjalne pasy określające poziom wtajemniczenia (analogicznie do np. karate). Podobieństwo do sztuk walki przejawia się także w korelacji pomiędzy stopniem wdrożenia nowego modelu produkcji a automatyzacją poszczególnych czynności.
Nadesłał:
brenna
|
Wasze komentarze (0):
System komentarzy dostarcza serwis eGadki.pl
