Prawidłowe wykonanie podłogi na legarach
Płyta budowlana jest wykorzystywana do wykonywania podłóg na legarach. Dzięki wytrzymałości na zginanie, elastyczności i odporności na wilgoć gwarantuje uzyskanie równej, wytrzymałej podłogi. Aby osiągnąć taki efekt trzeba jednak przy budowie stosować się do kilku podstawowych zasad.
Pierwszą warstwą ułożoną na stropie powinna być folia paroizolacyjna, chroniąca w przyszłości legary i wełnę mineralną. Powłokę układamy na zakład szerokości co najmniej 10cm i łączymy taśmą klejącą. Następnie rozkładamy pasy izolacji akustycznej, na których leżeć będą legary. Są to najczęściej elementy z gumy technicznej lub filcu. Na nich układane są legary. Rozstaw legarów powinien być dopasowany do grubości i wymiarów płyt. Pamiętajmy, że legarów nie mocuje się do podłoża – kotwy przenosiłyby dźwięki udarowe i bardzo negatywnie wpływały na akustyczne parametry stropu.
Rys. 1
1. Płyta stropowa.
2. Folia paroizolacyjna wywinięta na ścianę.
3. Łączenie pasów folii – taśma klejąca.
4. Podkładka gumowa lub filcowa – izolacja akustyczna.
5. Legary drewniane.
Legary powinny być bardzo dokładnie wypoziomowane i w razie potrzeby podbite drewnianymi klinami. Następnie między elementami drewnianymi układana jest warstwa wełny mineralnej, a na nich kolejna przekładka w postaci pasów filcu stanowiących izolację akustyczną. Powinny one być mocowane do legarów zszywkami.
Rys. 2
1. Płyta stropowa.
2. Folia paroizolacyjna.
3. Podkładka gumowa lub filcowa – izolacja akustyczna.
4. Legary drewniane.
5. Wełna mineralna.
6. Przekładka filcowa – izolacja akustyczna.
Do tak przygotowanej podkonstrukcji mocowane są płyty MFP. Muszą być układane prostopadle do legarów a łączenie płyt powinno wypadać zawsze na linii legarów. Kolejne rzędy powinny być układane z przesunięciem o pół długości płyty i zachowaniem około 3mm szczeliny dylatacyjnej. Szczeliny powinny być później wypełnione trwale elastycznym klejem do drewna. Odległość płyt od ściany powinna wynosić ok. 12mm (w zależności od warunków zabudowy). Do łączenia płyt z legarami należy używać gwoździ lub wkrętów o długości przekraczającej 2,5x grubość użytej płyty. Odległości między gwoździami na podporach skrajnych nie mogą przekraczać 15cm, a na pośrednich 30cm. Minimalna odległość gwoździa od krawędzi płyty nie może być mniejsza niż 1cm a od narożnika 2,5cm.
Rys. 3
1. Płyta stropowa.
2. Legary drewniane.
3. Wełna mineralna.
4. Mocowanie płyty do legara za pomocą gwoździ lub wkrętów.
5. Płyta MFP Pfleiderer.
6. Odległość od ściany ok.12mm.
7. Dylatacja między płytami ok. 3mm.
Płyta budowlana MFP jest materiałem o bardzo szerokim zastosowaniu, od szalowania fundamentów po... zabawki dla dzieci. Opisy licznych przykładów jej wykorzystania w inżynierskim opracowaniu można znaleźć na blogu www.designerer.com w zakładce dodatek specjalny: budownictwo. |
Nadesłał:
nota bene
|