Co to jest stal nierdzewna i dlaczego jest ze stali?
W 1913 roku angielski hutnik Harry Brearly, pracował nad projektem poprawy luf karabinowych, przypadkowo odkrył, że dodanie chromu do stali niskowęglowej daje niezwykłą odporność.
Oprócz żelaza, węgla i chromu, nowoczesna stal może również zawierać inne elementy, takie jak: niklu, niobu, molibdenu oraz tytanu. Sprawia to, że stal kwasoodporna posiada zwiększoną odporność na korozję. Tajemnicą jest dodanie minimum 12% chromu w blachy kwasoodporne, która sprawia, że są odporne na rdzę lub plamę „mniej” niż w innych rodzajach stali. Chrom w stali nierdzewnej łączy się z tlenem z atmosfery, z wytworzeniem cienkiej, niewidocznej warstwy tlenku zawierającego chrom, zwane bierną folią. Wielkość atomów chromu i ich tlenków jest podobna, tak, że opakowanie starannie razem na powierzchni metalu, wytwarza trwałą warstwę o grubości tylko kilku atomów.
Jeśli metal jest przecięty lub folia jest porysowana czy też pasywna, tlenek szybciej się formuje i odzyskuje odsłoniętą powierzchnię, zabezpieczającą przed korozją oksydacyjną. Żelazo, z drugiej strony, z racji tego, że szybko rdzewiej pod względem atomów jest znacznie słabszy niż jego tlenki, więc tlenek tworzy luźne, a nie szczelnie zapakowane warstwy. Blacha kwasoodporna drugi gatunek wymaga tlenu do samo naprawy, tak nierdzewna stal ma słabą odporność na korozję w niskim tlenie oraz ubogich środowiskach drogowych. W wodzie morskiej, chlorki z soli atakują i niszczą warstwę pasywną szybciej niż może być naprawiony w środowisku o niskiej zawartości tlenu.
Istnieją pewne spory czy odporność na korozję jaką posiada stal kwasoodporna może być wzmocniona przez proces pasywacji. Zasadniczo pasywacji usunięcie wolnego żelaza z powierzchni stali nierdzewnej. Przeprowadza się to przez zanurzenie w utleniaczu drugiego gatunku stali kwasoodpornej, taki jak kwas azotowy lub roztwór kwasu cytrynowego. Od góry warstwa żelaza usunięta przez pasywację zmniejsza odbarwienie powierzchni. Pasywacja nie wpływa na grubość lub skuteczność pasywnej warstwy, użyteczne w wytwarzaniu czystej powierzchni dla dalszej obróbki, takiej jak powlekanie lub malowanie. Z drugiej strony, gdy utleniacz jest w pełni usuwany ze stali kwasoodpornej, tak jak czasami się dzieję w kawałkach szczelnych połączeń lub narożach, po czym może prowadzić do korozji szczelinowej. Większość badań wskazuje, że zmniejszenie powierzchni cząstek korozji nie zmniejsza podatności na korozję wżerową.