Napowietrzanie ścieków niezbędne w procesie oczyszczania
W procesie oczyszczania ścieków jednym z podstawowych mechanizmów jest napowietrzanie, które polega na celowym doprowadzeniu powietrza do ścieków w celu biologicznego rozkładu związków organicznych. Napowietrzanie jest ważnym procesem w funkcjonowaniu każdej aerobowej oczyszczalni ścieków.
Proces napowietrzania
Proces oczyszczania ścieków przeprowadza się w komorach napowietrzania, w których wytwarzany jest zespół drobnoustrojów (bakterie, pierwotniaki). Drobnoustroje utrzymywane są w ciągłym ruchu, przez co powstają tzw. kłaczki osadu czynnego, które mają zdolność do wyłapywania związków organicznych znajdujących się w ściekach. Sztuczne napowietrzanie zaopatruje drobnoustroje w odpowiednią ilość tlenu.
Sposoby napowietrzania
Obecnie wyróżnia się trzy podstawowe sposoby napowietrzania ścieków, a mianowicie: powierzchniowe, sprężonym powietrzem z mechanicznym mieszaniem lub bez mieszania. Sposób pierwszy, a więc napowietrzanie powierzchniowe, był bardzo popularny w latach 80-tych. Obecnie stosuje się go jedynie w przypadku modernizacji oczyszczalni ścieków, które posiadają płytkie zbiorniki o głębokości poniżej 3,5 m lub też rowy cyrkulacyjne.
Sposób napowietrzania ścieków za pomocą sprężonego powietrza jest obecnie chyba najbardziej rozpowszechnioną tego typu metodą, a to dzięki zastosowaniu wydajnych i bezawaryjnych dmuchaw. Sprężone powietrze przy pomocy dmuchaw jest przesyłane rurami do umieszczonych nad dnem reaktora biologicznego dyfuzorów, które kieruje je wprost do ścieków.
Instalacja napowietrzająca
Typowy system dostarczający powietrze do ścieków składa się z dmuchaw, rurociągów, przepustnic i dyfuzorów. Standardowym wyposażeniem, szczególnie w oczyszczalniach komunalnych, jest zastosowanie do napowietrzania ścieków dyfuzorów drobnopęcherzykowych, ponieważ im mniejszy jest pęcherzyk powietrza odprowadzany z dyfuzora, tym wolniej będzie wydostawał się na powierzchnię i tym samym będzie w stanie oddać więcej tlenu ściekom.
Podczas procesu napowietrzania optymalne stężenie tlenu powinno wynosić nie mniej niż 2 gO2/m3. Sztuczne napowietrzanie ścieków pozwala na dostarczenie drobnoustrojom odpowiedniej ilości powietrza, co pomaga w procesie biologicznego rozkładu związków organicznych. Ponadto utrzymywanie ścieków w ciągłym ruchu zapobiega opadaniu osadu czynnego na dno, a w przypadku braku tlenu doszło by do obumarcia drobnoustrojów.
Artykuł powstał przy współpracy z: http://www.bioires.pl/
Nadesłał:
Peperoni
|